Goed geslapen. Maar één keer eruit geweest vannacht. Wel jammer dat de wekker om half zeven afliep.
Na lief ook 'snel' de douche door.
Om half negen zou de spiegel komen.
Ik zat net aan mijn ontbijt: een banaan en twee gekookte eitjes met mayo.
Totaal geen puf al vanaf het opstaan.
Verschrikkelijk blij dat ik niet grootmoedig (en stom) had gezegd het werk wel te gaan proberen. Had niks geworden.
Net mijn ontbijt op toen leiding gevende belde. Even praatje hoe het gaat. Proberen in beweging te blijven ivm spierverlies en opbouwen van energie. De huisarts misschien bellen?!
Ik gaf aan dat ie vrijwel onbereikbaar is en dat er toevallig vandaag ook een groot stuk over in de krant stond.
Maar goed, lief zei: Doet het maar, dan kan dat je in ieder geval niet verweten worden.
Nou, ben denk ik... 1.5 u bezig geweest om contact te leggen.. Het is echt te belachelijk voor woorden, maar het lukte niet.
Ook online werd ik er steeds af gegooid.
Dan maar naar pijnlijke benen en corona gegoogeld. Je weet niet wat er allemaal over geschreven is. Heel veel mensen hebben dit dus.
En daarbij... Leiding gevende moet eens weten hoeveel ik altijd in de weer ben.
Deels juist uit angst. Voor Trombose dus. Stilzitten staat bij mij gelijk aan doodgaan.
Dit is vreselijke straf voor mij.
En niet de eerste keer. Na mijn auto ongeluk alles kapot in heel mijn lichaam. Wonder boven wonder géén breuken. Maar wel anderhalf jaar erover gedaan om weer te kunnen functioneren. Lichamelijk en met mijn hersens. En na de longembolies een jaar of 6 voor ik weer normaal kon functioneren. Mijn hoofd is nooit meer helemaal op oud niveau terug geweest. Wel met verstand, denk ik zelf 😉, maar ik kan veel minder hebben.
Lief had een kop erwtensnert voor de lunch. Een bruine bol met corned beef en snijworst erbij.
Met de mededeling dat we vanavond weer erwtensoep zouden eten.
'k Gaf toch wel de opmerking dat ik minder éénzijdig moet eten nu ik ziek ben!! 😁
Oké! Morgen pizza dan!! 🙄
Toch gaan proberen te bewegen. Je weet niet wat je ziet en hoe dat voelt. Alsof je benen van lood zijn. Een soort dinosaurus effect met lopen. Heel langzaam met logge, zware stappen. Geen tempo in te krijgen.
Ga wel eens neuzen of ik iets met fysio kan.
Bankhangen met een boekje. De eerste uit de serie over Valerie Lane.
Leest lekker weg, paar keer hard zitten schaterlachen. Ben over de helft.
Tegen kwart voor vijf eindelijk genoeg moed verzameld om mezelf de trap op te hijsen. Eens naar de spiegeldeur te kijken. Wel raar, zo zonder al die barsten erin. Dat brak ook het beeld. Nu is het een groot glad vlak.
Weer terug naar beneden, dat gaat makkelijker door de zwaartekracht.
Verder gelezen.
Lief kwam thuis en is gelijk aan het eten begonnen.
Erwtensoep met een witte bol. Zonder beleg.
Even zitten kijken naar een laptop, die ik boven bijv voor mijn tekencursus kan gebruiken. Telefoonscherm is zo klein.
Maar ik heb er de ballen verstand van. Kun je inches, ram, en nog wat van dat soort termen invullen... Om te helpen je keus te bepalen.... inches snap ik nog wel, maar de rest... Weet niet eens waar de vragen op slaan.
Echt een dummie.
Op dat gebied dan.
Ga nu weer op de bank, beentjes omhoog. Mijn benen lijken bijna te ontploffen en branden als een gek, net als mijn voeten. Die zijn óf ijskoud óf branden.
Lekker verder lezen.
